Wiersze
Zbigniewa Herberta będące studium recepcji dzieł plastycznych,
zainteresowanie problematyką odbioru sztuki, fenomenem jej
ponadczasowości, jak również komentowanie procesów malarskich językiem
eseju potwierdzają nie tylko fakt, że poeta rozmiłował się na dobre w
sztuce słowa. Świadczą też o fascynacji malarstwem, był on przecież
znakomitym znawcą sztuk plastycznych oraz recenzentem wystaw
indywidualnych. Istnieje także sfera jego działalności artystycznej
nieco mniej znana, mianowicie kilka tysięcy rysunków, które znajdują się
w Archiwum Biblioteki Narodowej w Warszawie. W ostatnich edycjach
twórczości Herberta oraz studiach o dorobku poety rysunki wykorzystywane
są na przykład do wzbogacenia szaty graficznej [1], zaś wydawcy tychże
„ikonograficznych przewodników” skupiając się na dorobku literackim oraz
artystycznym autora, starają się przybliżyć jego proces twórczy.
Potwierdzeniem opinia:
„Wydaje
się, jakby myśl, słowo, rysunek uzupełniały się wzajemnie i
kome…
Komentarze
Prześlij komentarz