Przejdź do głównej zawartości

Zbigniew Herbert po angielsku

Zbigniew Herbert

w angielskich tłumaczeniach


Herbert, Zbigniew. Selected Poems. Introduction by A. Alvarez. Translated by 
 Czesław Miłosz and Peter Dale Scott. Harmondsworth: Penguin, 1968.

Herbert, Zbigniew. The Passion of Our Lord painted by an anonymous hand from the circle of Rhenish Masters. Translated by Adam Czerniawski. London: Menard Press, 1973.

Herbert, Zbigniew. Selected Poems. Translated by John and Bogdana Carpenter. Oxford: New York: Oxford University Press, 1977.

Herbert, Zbigniew. Philosophers’ Den. Translated by Paul Mayewski. New York: Humanities Institute, 1983.

Herbert, Zbigniew. Report from the Town Under Siege. Translated by Bogusław Rostworowski. Portland: Trace Editions, 1984.

Herbert, Zbigniew. Barbarian in the Garden. Translated by Michael March and Jarosław Anders. Manchester: Carcanet, 1985.

Herbert, Zbigniew. Report from the Besieged City and Other Poems. Translated by John and Bogdana Carpenter. New York: Ecco Press, 1985.

Herbert, Zbigniew. Mr. Cogito. Translated by John and Bogdana Carpenter. Hopewell, NJ: Ecco Press, 1993.

Herbert, Zbigniew. Still Life with a Bridle: Essays and Apocryphas. Translated by John and Bogdana Carpenter. Hopewell, NY: Ecco Press, 1993.

Herbert, Zbigniew. The King of the Ants. Translated by John and Bogdana Carpenter. Hopewell, NJ: Ecco Press, 1999.

Herbert, Zbigniew. Elegy for the Departure and Other Poems. Translated by John and Bogdana Carpenter. Hopewell, NJ: Ecco Press, 1999.

Herbert, Zbigniew. Selected Poems. Selected by Tomasz Kunz. Afterword by John and Bogdana Carpenter. Translated by John and Bogdana Carpenter, 

Czesław Miłosz, Peter Dale Scott. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2000.

Herbert, Zbigniew. Epilog burzy: Epilogue of the Storm. Edited by Maria Dorota Pieńkowska. Warszawa: Libros, 2001.

Herbert, Zbigniew. The Collected Poems, 1956-1998. Introduction by Adam Zagajewski. Translated by Alissa Valles. New York: Ecco Press, 2007.

Herbert, Zbigniew. Selected Poems. Selected by Tomasz Kunz. Afterword by John and Bogdana Carpenter. Translated by John and Bogdana Carpenter and others. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005, 2007.

Herbert, Zbigniew. Zbigniew Herbert, 1924-1998. Edited with an introduction by Adam Zagajewski. Translated by various hands. Warszawa: Ministry of Foreign Affairs, 2008.

Herbert, Zbigniew. The Collected Prose: 1948-1998. Edited with an introduction by Alissa Valles. Preface by Charles Simic. Translated by Michael March and others. New York: Ecco Press, 2010.

Lista ta ukazała się w:

Michael J. Mikoś, Zarys historii polonistyki w Ameryce Północnej, Katowice 2012, str. 51-52.
Publikujemy za zgodą Autora (Michael J. Mikoś, Professor and Chair Department of Foreign Languages and Literature, University of Wisconsin-Milwaukee).


Komentarze

Popularne posty za ostatni miesiąc

Józef Maria Ruszar | Lekcja łaciny Zbigniewa Herberta

Józef Maria Ruszar Lekcja łaciny Zbigniewa Herberta cz. 01 Wspomnienie, przeżycie i oczytanie. Konstrukcja eseju „Lekcja łaciny” Część I Rzymska virtus. Przymierze z dzielnością w „Lekcji łaciny” W „Lekcji łaciny” (LNM) mamy do czynienia z trzema elementami konstrukcyjnymi: wspomnieniem szkolnym, osobistą relacją z podróży oraz przedstawieniem historii wzrostu i upadku Imperium Romanum na przykładzie dziejów jednej prowincji, Brytanii. Trzej narratorzy: Herbert – uczeń, Herbert – podróżnik i Herbert – badacz dziejów (amator) opowiadają o niezwykłym trwaniu rzymskiego dziedzictwa w łacińskiej Europie. Wszystkie trzy elementy narracji i wcielenia narratora mają na celu uwiarygodnienie tezy o… właśnie, jaka jest teza eseju? Na czym polega „lekcja łaciny”, bo przecież słowo „lekcja” ma tu podwójne – dosłowne i metaforyczne – znaczenie? Odłóżmy odpowiedź na koniec rozważań, w tym miejscu odnotujmy tylko, że autor „Lekcji łaciny” usunął duży fragment tekstu

Justyna Pyzia | Wstyd (Rovigo)

Justyna Pyzia Wkraczali we mnie ostro Wstyd ( Rovigo ) Justyna Pyzia Uniwersytet Jagielloński fot. JMR Pytania o sens i sposób rozumienia wstydu trapiły filozofów od dawna. By wymienić tylko najważniejszych, którzy się problemem zajmowali: Arystoteles, św. Tomasz z Akwinu, Max Scheler czy Karol Wojtyła. Spróbujmy pokrótce przywołać ich ustalenia, bo będzie to doskonały punkt wejścia w herbertowski sposób rozumienia tego zagadnienia. Na początku jednak warto zadać następujące pytanie: dlaczego fenomen wstydu jest tak istotny? Przede wszystkim dlatego, że już starotestamentowy mit każe w pierwszym odruchu wstydu (Rdz, 3, 5 i 7) [1] upatrywać źródła poznania dobra i zła. Stąd wniosek, że od zarania literatury uczucie wstydu wiązane było z fundamentalnymi kwestiami aksjologicznymi. Zginąć od spojrzenia Myślicielem, który jako pierwszy w sposób systematyczny podszedł do zagadnienia wstydu jest św. Tomasz z Akwinu [2]. Zdaniem Akwinaty jest

Lwów – miasto utracone

Józef Maria Ruszar Miasto utracone Józef Maria Ruszar fot. Iwona Grabska Miasto jest ważnym motywem w twórczości Herberta, trzeba jednak mieć na uwadze, że występuje w kilku rolach, nie licząc zwyczajnego przywołania konkretnych miejsc pobytu. Bywa także, że miasto, zwłaszcza pisane z dużej litery, jest synonimem Polski, narodowej wspólnoty, jak to się dzieje w poemacie „Raport z oblężonego Miasta”. A czym jest „miasto utracone”? Występuję w dwóch postaciach. Jest to zburzona Warszawa, popowstaniowe ruiny i ten rodzaj metaforycznego istnienia stolicy poeta przywołuje przede wszystkim w swym pierwszym tomiku wierszy, zatytułowanym „Struna światła”. Same tytuły wskazują na historyczny kontekst, jak „Czerwona chmura” lub „Cmentarz warszawski”, choć nie brak odniesień do archetypowej zagłady w wierszu „O Troi” – wielkim symbolu wszystkich miast podbitych i obróconych w proch. Mowa, oczywiście, o współczesnym Ilionie, którego nie mogli obronić potomkowie Hektora. Później, w „P