Przejdź do głównej zawartości

22-24 IX 2018 | Spotkania z Zibą Karbassi

Instytut Myśli Józefa Tischnera zaprasza perską poetkę wraz z muzykiem.
Celem prezentacji jest zapoznanie z twórczością Zibi Karbassi i ukazanie jej na tle polskiej tradycji literackiej.
 
Ziba Karbassi, urodzona w Tabryzie (Iran), jest jedną z najważniejszych poetek perskich, która mieszka na emigracji w Londynie.
Wydała kilka tomów poezji w języku perskim oraz angielskim Gravequake (Persian / English), Revolution (Persian / English), Love is Lemony (Persian / English), Song of Ruin (Persian / English). Jej wiersze zostały przetłumaczone przez Włodzimierza Fenrycha na język polski, a niektóre z nich opublikowane w polskich periodykach literackich.
 
Poetka przyjeżdża na zaproszenie Instytutu Myśli Józefa Tischnera, który jest współorganizatorem Warsztatów Herbertowskich i Kongresu (wraz z Akademią Ignatianum i Polskim Wydawnictwem Muzycznym), by wystąpić w kilku miastach polskich. Obecność perskiej emigrantki w Polsce podczas Roku Herberta nawiązuje do
antytotalitarnych tradycji poezji polskiej i samego Patrona („za wolność waszą i naszą”).
 
 
Spotkania z poetką:
22 IX 2018 - WARSZAWA (Zamek Królewski w Warszawie, 10.00-13.00)
23 IX 2018 - ZAKOPANE (Dom Rekolekcyjny oo. Jezuitów "Górka", ul. ks. Kaszelewskiego 9, 19.00-20.00)
24 IX 2018 - KRAKÓW (Klub Dziennikarzy "Pod Gruszką", ul. Szczepańska 1, Sala Fontany, 18.00-19.00)


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty za ostatni miesiąc

Adam Dziadek | „Dedal i Ikar” Zbigniewa Herberta

Na początek tekst wiersza: Mówi Dedal: Idź synku naprzód a pamiętaj że idziesz a nie latasz skrzydła są tylko ozdobą a ty stąpasz po łące ten podmuch ciepły to parna ziemia lata a tamten zimny to strumień niebo jest takie pełne liści i małych zwierząt Mówi Ikar: Oczy jak dwa kamienie wracają prosto do ziemi i widzą rolnika który odwala tłuste skiby robaka który wije się w bruździe zły robak który przecina związek rośliny z ziemią Mówi Dedal: Synku to nie jest prawda Wszechświat jest tylko światłem a ziemia jest misą cieni Patrz tutaj grają kolory pył się unosi znad morza dymy idą ku niebu z najszlachetniejszych atomów układa się teraz tęcza Mówi Ikar: Ramiona bolą ojcze od tego bicia w próżnię nogi drętwieją i tęsknią do kolców i ostrych kamieni nie mogę patrzeć się w słońce tak jak ty patrzysz się ojcze ja zatopiony cały w ciemnych promieniach ziemi Opis katastrofy Teraz Ikar głową w dół upada ostatni obraz po nim to wid...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Zbigniew Herbert po angielsku

Zbigniew Herbert w angielskich tłumaczeniach Herbert, Zbigniew. Selected Poems . Introduction by A. Alvarez. Translated by   Czesław Miłosz and Peter Dale Scott. Harmondsworth: Penguin, 1968. Herbert, Zbigniew. The Passion of Our Lord painted by an anonymous hand from the circle of Rhenish Masters . Translated by Adam Czerniawski. London: Menard Press, 1973. Herbert, Zbigniew. Selected Poems . Translated by John and Bogdana Carpenter. Oxford: New York: Oxford University Press, 1977. Herbert, Zbigniew. Philosophers’ Den . Translated by Paul Mayewski. New York: Humanities Institute, 1983. Herbert, Zbigniew. Report from the Town Under Siege . Translated by Bogusław Rostworowski. Portland: Trace Editions, 1984. Herbert, Zbigniew. Barbarian in the Garden . Translated by Michael March and Jarosław Anders. Manchester: Carcanet, 1985. Herbert, Zbigniew. Report from the Besieged City and Other Poems . Translated by John and Bogdana Carpenter. New York: Ecco Pre...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Adam Dziadek | Ekfrazy w esejach Herberta

Adam Dziadek Eseje Zbigniewa Herberta (opis – uobecnianie – interpretacja) Czytam Herberta od nowa, inaczej niż dwadzieścia lat temu. Tamta lektura, zachłanna, zauroczona i bezkrytyczna wydaje się dzisiaj śmieszna. Czytam go inaczej niż dwadzieścia lat temu, kiedy będąc w Arles pilnie tropiłem ślady Herberta i Van Gogha, trzymając w rękach „Barbarzyńcę w ogrodzie” i niebieski przewodnik Hachette’a, którym posługiwał się także Herbert. Rzadko trafia się na książki, które pozostawiają w nas tak głęboki ślad, że trudno o nich zapomnieć, ponieważ trwają w nas samych. Swoją relekturę esejów Zbigniewa Herberta chciałbym rozpocząć od noty Od autora otwierającej zbiór „Barbarzyńcę w ogrodzie”. Przyglądam się dzisiaj nocie, która wykłada wprost reguły pisania o sztuce i precyzyjnie dookreśla wybraną w tej książce formę, dla przypomnienia garść cytatów: „zamierzałem napisać książkę do czytania, a nie do naukowych studiów”, czy też: „W sztuce interesuje mnie ponadczasowa wartość dz...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej